รักร้ายร้ายของนายนิวตัน
พ่อกับเเม่ไม่อยู่ อย่ามาเรียกชั้นว่าพี่ จำได้ว่าไม่เคยมีน้อง.เเละก็จำใส่สมองกลวงๆของเธอว่าเป็นเเค่เด็กเหลือขอที่พ่อเเม่ชั้นเก็บมาเลี้ยง อย่าเสนอหน้ามานั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับชั้นอีก เข้าใจ๊
ผู้เข้าชมรวม
109
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
จากเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มีครอบครัวที่เเสนจะอบอุ่น มีพ่อกับเเม่คอยดูเเลทะนุทะนอมมาตลอด
เเต่เพียงเเค่ชั่วค่ำคืนชีวิตของเด็กน้อยกลับมีจุดพลิกผันเเละนั่นทำให้ชีวิตเด็กน้อยเปลี่ยนเเปลงไปตลอดกาล………
“พี่นิวคะ เช้าเเล้วค่ะ ตื่นไปกินข้าวกันนะคะ”
“พี่นิววววว ตื่นได้เเล้วค่ะ” เด็กผู้ชายที่มีอายุมากกว่าเธอ 5 ปี มีท่าทีงัวเงียปนหงุดหงิดที่มีคนมารบกวนในยามเช้า เเต่เมื่อเด็กชายค่อยๆลืมตาขึ้นมา คนที่ยืนอยู่ข้างเตียงกลับเป็นกาฝากที่เขาเกลียดเเสนเกลียด เด็กชายจึงรีบสะบัดผ้าห่มลุกขึ้นจากเตียงเเละผลักเด็กผู้หญิงตัวน้อยลงพื้นอย่างเเรง พรึ่บบบบบบบ
“โอ้ยยยยยย เจ็บ” เด็กน้อยน้ำตาซึมก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองพี่ชายด้วยสายตาร้ายเดียงสาหวังจะได้รับคำปลอบโยนจากพี่ชาย เเต่ทว่าท่าทีของเด็กชายกลับตรงกันข้าม เหมือนจะหัวเสียอย่างเเรง ทำให้เด็กน้อยรีบก้มหน้า เเละเริ่มกลัวกับท่าทีของพี่ชายที่เปลี่ยนไป
“พ่อกับเเม่ไม่อยู่ อย่ามาเรียกชั้นว่าพี่ จำได้ว่าไม่เคยมีน้อง….เเละก็จำใส่สมองกลวงๆของเธอว่าเป็นเเค่เด็กเหลือขอที่พ่อเเม่ชั้นเก็บมาเลี้ยง อย่าเสนอหน้ามานั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับชั้นอีก เข้าใจ๊”
“อ้อ เเล้วก็อย่าเสนอหน้าเดินเข้ามาในห้องชั้นโดยไม่มีรับอนุญาต จำไว้ ไสหัวไปได้เเล้ว ร้องไห้อยู่ได้ รำคาญ”
เด็กผู้หญิงจึงรีบวิ่งออกมาจากห้องพี่ชาย ใช้มือปิดปากกลั้นเสียงสะอื้นไห้ เดินกลับมายันห้องนอนของตัวเอง เด็กน้อยได้เเต่สงสัยว่าตัวเองทำอะไรผิดนะ ทำไมพี่ชายที่เเสนดีของเธอถึงได้เปลี่ยนไปราวกับคนล่ะคน
ผลงานอื่นๆ ของ Mulannn ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mulannn
ความคิดเห็น